สามเกลอ - สามเกลอ นิยาย สามเกลอ : Dek-D.com - Writer

    สามเกลอ

    นิทานนี้เป็นภาษากลางและใต้ยังงัยก็ลองอ่นดูนะคะ

    ผู้เข้าชมรวม

    367

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    367

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ก.ย. 52 / 18:17 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    นิทานนี้เป็นเรื่องของสามเกลอจะเป็นอย่างไรก็ลองอ่านกันดูนะคะ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       

      คำถอดเทปเป็นภาษาใต้

      คำแปลเป็นภาษากลาง


      ยังคนโหยส้ามคน
      คนหนึงฮันแค่งโด๊ะไปนิด
      คนที่ส้องหั้วหล่ายแพ็กๆ
      คนถี่ส้ามฮันเป็นก้าก คั่นถั่งตั๋วแหล้ะ
      แหล่วส้ามคนหนี้หนัดกันไป๋หวิดปล๋าถี่หน้องโด๊ะ
      หน้องฮั้นโหยกล๋างถ็องแฮะ
      ห้าม้ายหล็อมซักหี้ดนึง
      ก๋อนหวิดก๊อชันชีกันก๋อนกันหวา "อ่ะ! ท้าใครหยุ๋ดจะด๊ายหล็ดส้วนปั๋นตอเดี๋ยว
      ไฮ้หวิดจนแฮ้งญาไฮ้หยุ๋ดนุแห้ะ


      มีคนอยู่ 3 คน
      คนหนึ่งนั้นหน้าแข้งเดาะไปนิด
      คนที่สองหัวล้านโล่งโจ้ง
      คนที่สามนั้นเป็นกลาก คันไปทั้งตัว
      แล้วสามคนนี้นัดกันไปวิดปลาที่หนอง
      หนองนั้นอยู่กลางทุ่งนั่นแหละยะ ไม่มีร่มไม้สักกนิดเดียว
      ก่อนวิดปลาก็ตั้งกฎกันว่า
      ถ้าใครหยุด ประเดี๋ยวจะถูกลดส่วนแบ่ง
      ให้วิดจนแห้ง ห้ามหยุด"


      ถี้หนี่กีอหวิดไป๋ หวิดไป๋ เก๊าะหร่อนจั๋งแหล่ะ
      ไอ๊หั้วหล่านเก๊าะแส้บเบื๊องหั้ว
      ไอ๊แค่งโด๊ะก๊อปิ๋งเก้าะกัด๋ดแขงถี่โดด๊ะฮันแหน่ะ ถั่งเจ๋บถั่งคัน
      ไอ๊คี้กล้ากก๊อคันเม็ดแหล้ะตามตัว
      ไม๊ถีทำผลือ หยุ๋ดไม๊ด๊าย
      ไอ๊แค่งโด๊ะฮันหั้งดี๋หวาเผือนแหล้ะ
      ผ่อหวิด หวิด เก๊าะทำหวาป๋าฉอนมาดุ๋นแขง วางโพงกะปล๋าฉอน
      วางโพงกะถ๋ะปล๋าฉอนถีแขง
      ผอ! ฉอนตั๋วใหญ้กิ๋นแค่งกู ฮึ! ไป๋เซียะแหล่วช๋าด
      ถางแขงเด๊ะเดี๋ยว ถ้ะ ไม๊ถั้น"
      เอ๋ามือปล๋ดปลิ๋งถีแขงฮั้นแหน่ะฮ้า
      ห้ายเจ๋บ ห้ายคั่นไป๋แหน่ะห้ะ


      ทีนี้ก็วิดไป วิดไป ก็ร้อนมากเลยล่ะ
      ไอ้หัวล้านก็แสบหนังศรีษะ
      ไอ้หน้าแข้งเดาะก็โดนปลิงกัดที่แข้งเดาะไปนั่นแหละ ทั้งเจ็บทั้งคัน
      ไอ้ขี้กลากก็คันไปหมดทั้งตัว
      ไม่รู้จะทำยังไง หยุดไม่ได้
      ไอ้หน้าแข้งเดาะมีความคิดดีกว่าเพื่อน
      พอวิด วิด ก็แกล้งทำเป็นว่า ปลาช่อนมาดุนแข้ง วางโพงที่ปลาช่อน
      วางโพงกะจะจับปลาช่อนที่แข้ง
      "
      แหม ปลาช่อนตัวใหญ่ กินแข้งกู ฮึ ไปซะแล้ว
      ถากแข้งไปเนี่ย ตะกี๊ จับไม่ทัน"
      เอามือปลดปลิงที่แข้ง
      ก็หายเจ็บหายคันไป


      ไอ๊หั้วหล่ายก๊อหวา "เดี๋ยวกู๋เห้นแหล่ว "
      ก๊อด๋ำหน่ามไป ถั่มด๋ำโหยหน้านแหล้ะ
      พุดคึ้นมา "ตั๋วใหญ้ช๋าด อึ๊! ไม๊ด๊าย"
      ก๊อด๊ายดำหน่าม บ๋ายหั้วไป๋แหล่แหย้ะฮ้า (หัวเราะ)
      ไอ๊คี้ก้าก เค้าคันจั๋งแหล่ว ก๊อหวิดหน่าม ทำเป๋นโมโห้
      "
      กู๊หมั้นคัดใจ๋ คัดใจ๋ ไม๊เถท๊ำผลือ"
      เอ๋าหมื้อไปเก๋าก้ากผักเดี๋ยว
      ห้ายคันไปแหล่ะฮ้า
      ก๊อต๋อกลงหวาถั่งส้ามคนก้ะ ก๊อหวิดกันต๋อไปจ๋นแฮ้ง
      แหล่วก๊อจั๋บหล๋า
      หม้ายใครโถ้กหลดส้วนแบ๋งทีฮ้า
      ถุกคนด๊ายถาวๆกั๋นแหละฮ้า


      ไอ้หัวล้านก็ว่า "ประเดี๋ยวสิ กุเห็นแล้ว"
      ก็ดำน้ำไป แสร้งทำเป็นดำอยู่นาน
      ผุดขึ้นมา "ตัวใหญ่มาก ฮึ จับไม่ได้"
      ก็ได้ดำน้ำ สบายหัวไปน่ะแหละ (หัวเราะ)
      ไอ้ขี้กลากเค้าคันมาก ก็วิดน้ำแสร้งทำเป็นโมโห
      "
      กูขัดใจ ขัดใจ ไม่รู้จะทำยังไงดี"
      เอามือไปเกาขี้กลากลูกเดียว
      จนหายคันไปน่ะแหละ
      ก็สรุปว่าทั้งสามคนก็วิดน้ำต่อไปจนแห้ง
      แล้วก็จับปลา
      ไม่มีใครถูกลดส่วนแบ่ง
      ทุกคนได้เท่าๆกันน่ะแหละ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×